چگونه چاقی منجر به دیابت نوع 2 و سرطان می شود

دانشمندان دانشگاه تگزاس می گویند: یافته های جدید درباره ی ارتباطات  بیولوژیکی  بین چاقی ، مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 ممکن است ارتباط بین چاقی و سرطان  را روشن سازد.

 درتحقیقی که در مجله ی cellبصو رت آنلاین منتشر گردید، توسط دکتر jung- whan kimاز دانشگاه   UTو همکارانش در دانشگاه  کالیفرنیا نشان دادند پروتیئنی بنام HIF- 1alphaنقش کلیدی  در بروز مقاومت به انسولین  و دیابت  نوع 2 در موشهای چاق دارد.

محققان با کمک مهندسی ژنتیک موشهایی کهپروتئین HIF- 1alphaتنها درسلولهای بافت چربی یا ادیپوز آنها تولید نمیشد، ساختند(اما درسایر بافت های بدن این موشها این پروتئین همچنان تولید می شد) .اگر چه این موشها  با تغذیه ی  پرچرب چاق شدند اما به مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 که موشهایی با ژنتیک نرمال  و تا این حد چاق مبتلا می شوند، دچار نشدند.

به گفته ی دکتر kim: ما می دانیم که شانس  ابتلا به مقاومت به انسولین  ودیابت نوع 2 در افراد چاق بیشتر است اما هنوز از مکانیسم  دقیق آن مطلع نیستیم، اما می دانیم که پروتئین HIF- 1alphaدر پاتوژنز این بیماریها در چاقی بسیار فعال است.

او می افزاید: یافته ها درباره ی پروتئین HIF- 1alphaنشان می دهد که فعال شدن این پروتئین با شرایط هیپوکسی القا می شود، این موضوع نه تنها برای مبارزه با مقاومت به انسولین و دیابت  بلکه برای سرطان بسیار قابل توجه است و علت آن این است که :  سلولهای بدن در حالت  طبیعی اکسیژن  را برای تولید انرژی  مصرف می کنند اما اگر میزان اکسیژن کاهش یابد، برای مثال درهنگام ورزش شدید یا در ارتفاعات بالا، سلولها وارد وضعیتی بنام هیپوکسی یا کمبود اکسیژن می شوند. در این حالت  سلولها سوخت و ساز خود را تغییر می دهند و به جای  تولید انرژی ، گونه های اکسیژن فعال می سازند این مولکولها می توانند به سلولها آسیب وارد کرده یا آنها را بکشند. برای کمک به کاهش این آسیب، سلولهایی که دچار کمبود  اکسیژن می شوند  پروتئین  HIF- 1alphaرا فعال می کنند که به نوبه ی  خود سبب متوقف شدن تولید گونه های فعال اکسیژن شده و به سلولهای التهابی  برای مهاجرت به مناطق کم  اکسیژن  پیام می دهند. موجودات زنده نیاز دارند که بتوانند بطور موقت با استرس شرایط  هیپوکسی خود را وفق دهند تا زمانیکه وضعیت تغییر کند اما هنگامیکه سلولهای  التهابی این نوع پیام ها را دریافت می کنند خود را به منطقه ی فاقد اکسیژن  می رسانند تا وظیفه ی  طبیعی خود یعنی خوردن سلولهای آسیب دیده را انجام دهند.  در چاقی، سلولهای چربی درحالت هیپوکسی مزمن  قرار می گیرند.

دکتر kimمی گوید: اگر شما به بافت چربی یک فرد چاق نگاه کنید التهاب گسترده و مزمنی را مشاهده  می کنید، این یک مکانیسم  دفاعی است. سلولهای التهابی واقعاً موجودات خوبی هستند اما اگر چاقی همچنان ادامه یابد، التهاب مزمن می شود.

 او می افزاید: پروتئین HIF- 1alphaبرای تطبیق با وضعیت هیپوکسی بسیار مهم است اما این پروتئین به طور مداوم در افراد  چاق فعال است و این  جایی است که وقایع  بدی اتفاق می افتد. در افراد چاق مقدار HIF- 1alphaبصورت  غیرطبیعی  و مزمن افزایش می یابد و این وضعیت  تنظیم کننده ی  اصلی التهاب مزمن مضر و تهدید کننده برای سلولها است.

 برای بررسی تأثیر  HIF- 1alphaدر ایجاد مقاومت به انسولین  و دیابت، دکتر کیم و همکارانش با استفاده از تکنیکهای مهندسی ژنتیک به طور کامل تولید HIF- 1alphaرا در سلولهای بافت چربی موشهای چاق مختل کردند.

دکتر کیم می گوید: پس از مختل شدن تولید HIF- 1alphaهمه چیز بهتر شد، سلولهای چربی بقاء یافتند و در حالیکه موشها همچنان چاق بودند، میزان التهاب در بافت چربی کاهش یافت. این موشها به انسولین بهتر از همتایان  طبیعی  خود پاسخ می دادند و این به معنای  بهبود حساسیت  به انسولین و تحمل  بهتر گلوکز بود.

دکتر کیم می گوید: چندین شرکت داروسازی در حال تولید مهارکننده هایی برای متوقف کردن عملپروتئینHIF- 1alphaهستند تا شاید یک روز به عنوان  درمان دارویی برای دیابت نوع 2 و مقاومت به انسولین در افراد چاق نتیجه دهد. اما یک دلیل اصلی درباره ی بررسی مهار کننده های HIF- 1alphaتوسط شرکت های داروسازی مسئله سرطان است. سلولهای تومور رشد واقعاً سریعی دارند اما رگهای خونی که به آنها  اکسیژن می رسانند به اندازه ی کافی و مورد  نیاز رشد نمی کنند بنابراین سلولهای تومور در وضعیت هیپوکسیک قرار می گیرند واز نوعی  ساز و کار بقا درشرایط کمبود اکسیژن  یعنی از مکانیزم  HIF- 1alphaاستفاده می کنند بنابراین  اگر شما بتوانید HIF- 1alphaرا در یک سلول سرطانی مهار کنید شما می توانید سلول را از بین ببرید و به همین  علت شرکتهای داروسازی علاقه مند به تولید مهار کننده های HIF- 1alphaهستند.

 دکتر کیم  ادامه داد: یکی از انگیزه های من برای مطالعه ی این سلولها بدست آوردن  درک بهتری از ارتباط  بین چاقی و سرطان بود، ارتباط واضحی بین این دو وجود دارد  اما هنوز روشن نیست که چرا شانس ابتلا به برخی سرطانهای خاص در افراد  چاق بیشتر است، اگر شما به سرطان  پستان نگاه کنید غده های تولید کننده ی شیر کاملاً با سلولهای چربی احاطه شده اند. بافت تومور در وضعیت هیپوکسیک  قرار دارد، بافت چربی نیز در همین  شرایط است و HIF- 1alphaدر هردوی این وضعیت ها اهمیت دارند و من انگیزه ی زیادی برای مطالعه تعامل بین سلولهای سرطان پستان وسلولهای چربی دارم.

منبع:www.medicalnewstoday.com/releases/277877.php